Antwoord:
Een baby die in een ontwikkelingsland wordt geboren, moet vanaf het begin vechten om te overleven. Ieder jaar sterven twee miljoen zuigelingen in de eerste 24 uur van hun leven. Veel van die sterfgevallen kunnen gemakkelijk worden voorkomen met goedkope middelen, zoals gebreide mutsjes om pasgeborenen warm te houden, tetanusprikken of schone messen om de navelstreng door te knippen. Ook zwangere vrouwen in de derde wereld lopen veel risico. Een half miljoen vrouwen sterft tijdens de zwangerschap of de bevalling aan complicaties omdat er geen goede zorg beschikbaar is. Een groot aantal vrouwen bevalt thuis in haar eentje of zonder bekwame hulp. "In de meeste ontwikkelingslanden is de bevalling een dans met de dood voor zowel moeder als kind, terwijl 70 procent van die sterfgevallen zou kunnen worden voorkomen" gebeurd dit gewoon niet. Eén op de vijf vrouwen in Afrika bezuiden de Sahara heeft een pasgeboren kind verloren, evenals één op de zeven vrouwen in Zuid-Azië. Zo'n vier miljoen baby's sterven jaarlijks in de eerste maand na de geboorte. Van de 78 onderzochte arme landen kent Liberia de hoogste zuigelingensterfte: 65 van de duizend baby's sterven er voor hun eerste verjaardag. Gedwongen huwelijken voor tienermeisjes zijn gebruikelijk in Liberia, en één op de zestien vrouwen sterft tijdens de zwangerschap of de bevalling. Na Liberia volgen Afghanistan, Sierra Leone, Irak, Pakistan en Ivoorkust, landen die bekend staan om conflicten en veel geweld tegen vrouwen. In de rijke landen komt zuigelingensterfte vooral voor bij baby's met een laag gewicht en te vroeg geboren baby's. In de ontwikkelingslanden zijn infecties de voornaamste doodsoorzaak. Opvallend is dat de Verenigde Staten van de geïndustrialiseerde landen een relatief hoge zuigelingensterfte kennen, namelijk vijf gevallen per duizend, hetzelfde cijfer als in Hongarije, Malta, Polen en Slowakije. Alleen Letland doet het slechter met zes gevallen per duizend.